Η μετωπιαία άνοια: Μία φλοιική άνοια καλυπτομένη υπό τον μανδύαν της νόσου του Alzheimer
ΣΤΑΥΡΟΣ Ι. ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Α' Νευρολογική Κλινική Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Περίληψις
Η νόσος του Αlzheimer αποτελεί την συνηθεστέραν αιτίαν ανοίας κατά την προγεροντικήν και γεροντικήν ηλικίαν, ακολουθούσης, υπό την έννοιαν της συχνότητας, της αγγειακής ανοίας. Εν τούτοις υφίστανται και έτεραι σπανιώτεραι μορφαί φλοιικής ανοίας, εν μέσω των οποίων εντάσσεται και η μετωπιαία άνοια, αι οποίαι ενίοτε δυσχερώς διακρίνονται κλινικώς εκ της νόσου του Αlzheimer, παρά το γεγονός ότι το γενετικόν, μοριακόν και νευροπαθολογικόν υπόβαθρον αυτών διαφέρει εμφανώς εξ αυτής. Περιγράφομεν, εις την παρούσαν μελέτην, τρείς περιπτώσεις μετωπιαίας ανοίας, η κλινική φαινομενολογία και πορεία των οποίων καθιστά εμφανή την δυνατότητα διακρίσεως αυτών εκ της νόσου του Αlzheimer. Αι διαταραχαί της εκφράσεως του προφορικού λόγου και η προϊούσα εξέλιξις εις κινητικήν αφασίαν αποτελεί εν εκ των ουσιωδεστέρων κλινικών φαινομένων της νόσου, το οποίον ελλείψει σοβαρών διαταραχών προσανατολισμού εις τον χώρον και βαθείας διαταραχής της προσφάτου μνήμης, δύναται να συμβάλη εις την έγκαιρον διάκρισιν της μετωπιαίας ανοίας εκ της νόσου του Αlzheimer. Αι διαταραχαί της συμπεριφοράς άλλοτε μεν υπό την μορφήν της πλήρους κοινωνικής αποσύρσεως, άλλοτε δε υπό την μορφήν της πλήρους άρσεως του κριτικού ελέγχου επί των διαμορφουμένων σχημάτων κοινωνικής συμπεριφοράς επιπροσθέτουν έτερον ισχυρόν κριτήριον διαγνωστικής στοιχειοθετήσεως της μετωπιαίας ανοίας. Αι μεταλλάξεις της τ πρωτεϊνης αι οποίαι διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλον εις την παθογένειαν της νόσου του Αlzheimer, έχουν αξονικήν θέσιν εις την πρόκλησιν των κυτταροσκελετικών αλλοιώσεων, αι οποίαι θα αποτελέσουν το παθογενετικόν υπόβαθρον της μετωπιαίας ανοίας.

Πλήρες κείμενο