Ρινόρροια εγκεφαλονωτιαίου υγρού:
Μία σπάνια εκδήλωση της ιδιοπαθούς ενδοκράνιας υπέρτασης
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΡΙΣΗΣ*, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΡΑΣ**, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ*, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ**
*Β΄ Πανεπιστημιακή Νευρολογική Κλινική Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
**Νευροχειρουργική Κλινική Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Περίληψη
Η δημιουργία σημείου εκροής (leaking στη διεθνή ορολογία) του εγκεφαλονωτιαίου υγρού αποτελεί στην πλειονότητα των περιπτώσεων επιπλοκή κακώσεων της κεφαλής. Ασθενείς που εμφανίζουν αυτόματη (χωρίς δηλαδή ιστορικό τραύματος) ρινόρροια του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (Ε.Ν.Υ.) έχουν συνήθως κάποιου είδους συγγενή ανωμαλία στη βάση του κρανίου, όπως εστιακή ατροφία του τετρημένου πετάλου του ηθμοειδούς ή του τουρκικού εφιππίου. Η αυτόματη ρινόρροια του εγκεφαλονωτιαίου υγρού έχει, ωστόσο, περιγραφεί ως σύμπτωμα σε λίγες περιπτώσεις ασθενών που έπασχαν από ιδιοπαθή ενδοκράνια υπέρταση^2-5. Η κατάσταση αυτή, με κύρια χαρακτηριστικά την επίμονη αύξηση της πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού χωρίς παθολογικά ευρήματα στην απεικόνιση και την εξέταση του Ε.Ν.Υ., θεωρείται ότι αποτελεί αίτιο εκροής Ε.Ν.Υ. σε έδαφος υψηλής ενδοκράνιας πίεσης (high-pressure leaks).

Στην παρούσα εργασία θα παρουσιάσουμε την περίπτωση ασθενούς με ανθεκτική ιδιοπαθή ενδοκράνια υπέρταση, που ανέπτυξε ρινόρροια Ε.Ν.Υ., ενώ θα αναφερθούμε με συντομία στην παθογενετική συσχέτιση των δύο αυτών καταστάσεων, στη διαγνωστική αξιολόγηση και τέλος στη θεραπευτική προσέγγιση που ακολουθείται σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Λέξεις κλειδιά: Ρινόρροια εγκεφαλονωτιαίου υγρού, ιδιοπαθής ενδοκράνια υπέρταση.

Πλήρες κείμενο