Ιδιοπαθής περιβαλλοντική δυσανεξία: Ψυχιατρική θεώρηση
ΜΑΛΑΜΑ Ε.¹, ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Δ.^2
1Παιδοψυχίατρος, Αναπληρώτρια Διευθύντρια Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Παγκρατίου, Νοσοκομείο "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ"
²Αλλεργιολόγος

Περίληψη
Η Ιδιοπαθής Περιβαλλοντική Δυσανεξία (ΙΠΔ) ανήκει στα ιατρικώς δυσεξήγητα σύνδρομα ή καταστάσεις, όπως και το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, με το οποίο συχνά συνυπάρχει. Περιγράφηκε τη δεκαετία του '50 (Πολλαπλή Χημική Ευαισθητοποίηση) ως αδυναμία προσαρμογής του ανθρώπου στο επιβαρημένο με χημικές ουσίες περιβάλλον με αποτέλεσμα τη πρόκληση πολυσυστηματικών, ποικίλης μορφής, έντασης και βαρύτητας συμπτωμάτων. Στη διάρκεια των χρόνων χρησιμοποιήθηκαν πολλοί όροι για την περιγραφή του συνδρόμου (π.χ. Αλλεργική τοξιναιμία, Οικολογική νόσος, Παναλλεργικό Σύνδρομο κλπ). Απετέλεσε το αντικείμενο της εναλλακτικής ιατρικής ειδικότητας της Κλινικής Οικολογίας. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ομοφωνία για τον ορισμό, τα διαγνωστικά κριτήρια, τους μηχανισμούς παθογένειας-παθοφυσιολογίας, συνυπάρχει δε ή αλληλεπικαλύπτεται με άλλα ιατρικώς δυσεξήγητα σύνδρομα ή καταστάσεις. Έχει παρατηρηθεί επιδημιολογικά και πειραματικά σε μεγάλο αριθμό ατόμων με αναφερόμενη ΙΠΔ αυξημένος επιπολασμός Σωματόμορφων, Αγχωδών και Καταθλιπτικών διαταραχών, καθώς και έχει ερμηνευθεί ως κλασικό εξαρτημένο αντανακλαστικό. Λόγω της πολυμορφίας και του αναφερομένου υψηλού επιπολασμού της ΙΠΔ στο γενικό πληθυσμό των χωρών της Ευρώπης και Β. Αμερικής, αποτελεί αντικείμενο μελέτης πολλών ιατρικών ειδικοτήτων και φαίνεται να υπάρχει απόλυτη ομοφωνία ότι τουλάχιστον ένας σημαντικός αριθμός ασθενών χρήζει Ψυχιατρικής εκτίμησης και ενδεχομένως ειδικής ψυχιατρικής θεραπευτικής παρέμβασης.

Λέξεις κλειδιά: Αλλεργία, Πολλαπλή Χημική Ευαισθητοποίηση, Ιδιοπαθής Περιβαλλοντική Δυσανεξία, Σωματοποίηση, Κατάθλιψη.

Πλήρες κείμενο