|
|||
|
|||
Στοιχεία ψυχοπαθολογίας των παραφιλιών-ανάλυση της επιδειξιομανίας
ΓΚΟΛΙΑ Ι., ΚΑΡΠΟΥΖΑ Β.
Γ' Τμήμα Βραχείας Νοσηλείας, Ψ.Ν.Θ.
Περίληψη
Στη μελέτη αυτή γίνεται βιβλιογραφική αναφορά στην ανάλυση των στοιχείων της ψυχοπαθολογίας των παραφιλιών και ιδιαίτερα της επιδειξιομανίας.
Σύμφωνα με τον J.A. Hadfield, εξερευνώντας την προέλευση των σεξουαλικών παρεκκλίσεων, διαπιστώνουμε ότι δεν διαφέρουν ουσιαστικά στην αιτιολογία ή στο μηχανισμό τους απ'άλλες ψυχονευρώσεις. Είναι η στέρηση της αγάπης και η απωθημένη ανάγκη για αγάπη (ασφάλεια και σταθερότητα) που τις προκαλεί. Η πιο ουσιαστική ανάγκη του παιδιού είναι η ασφάλεια και η πιο δυνατή του επιθυμία, αυτή για προστασία και αγάπη. Στερημένο από αυτή την προστατευτική αγάπη, το παιδί νιώθει αβοήθητο αδυνατεί να προσαρμοστεί στη ζωή και γίνεται νευρωτικό.
Οι σεξουαλικές παρεκκλίσεις διαφέρουν από την υστερία και τους καταναγκασμούς μόνο στον τύπο της αντίδρασης που αυτές οι ανώμαλες συνθήκες της πρώιμης παιδικής ηλικίας προκαλούν.
Όταν ένα παιδί στερείται της αγάπης (αισθαντικής και προστατευτικής), πιθανώς απορρίπτει το αρχικό κανονικό αντικείμενο αγάπης και την κανονική δραστηριότητα και καταφεύγει σε μια νοσηρή αντίδραση σαν υποκατάστατο όπως το να βυζαίνει το δάκτυλο, τον αυνανισμό, ή άλλες αυτό-ερωτικές δραστηριότητες, το οποίο αργότερα συνιστά τις παρεκκλίσεις.
Αυτές οι νοσηρές αντιδράσεις καθηλώνονται και επιμένουν και αποκλείουν τη φυσιολογική σεξουαλικότητα με α) την υπερβολή αυτών των τάσεων και β) την απώθηση.
Αναλύεται επίσης η επιδειξιομανία και η δύναμη που ο επιδειξιομανής θέλει να επιδείξει - τον θρίαμβο που προέρχεται από το να 'χει τον έλεγχο, σε μια προσπάθεια του να αντισταθμίσει την εσωτερική ανασφάλεια και ασημαντότητα που νιώθει. Εγκέφαλος 2008, 45(4):233-236.
Λέξεις κλειδιά: Ψυχοπαθολογία παραφιλιών, επιδειξιομανία.
